Анатолій Балуценка
6001 ЖЫЦЬ
СУЧАСНЫМ
Не трэба горка плакаць аб мiнулым,
Лепш цалавацца горача цяпер.
6002 ЛЕПШ МIЛАВАЦЦА
Сказаць не удаецца горкiх слоў,
Калi рот затуляюць пацалункам.
6003
СПЯШАЦЦА
Пазнаць больш трэба
i зрабiць,
Пакуль з iмпэтам сэрца б'ецца.
6004 ЗЕНIТ
Спяшацца трэба, ўжо
зенiт,
I пойдзе сонейка
на захад.
6005 ВОДАР
САДУ
Пакуль яшчэ цвiце вясновы сад,
Своечасова трэба нюхаць
водар.
6006 МЕЦЬ
ВЫЙСЦЕ
Не трэба заганяць
у кут сябе,
За саламiнку
каб пасля хапацца.
6007
ПРЫЗНАЦЬ ВIНУ
Галоў меч вiнаватых
не сячэ,
Таму баяцца не патрэбна зброi.
6008
ДАКЛАДНА ВЕДАЦЬ
Заходзiць небяспечна у ваду,
Бо можа апынуцца
дно дрыгвою.
6009
ГАЛОЎНАЕ
Няз'едзены абед – i
не бяды,
Бяда, калi
праспанае каханне.
6010 МОЦ
ЧАСУ
Сiлком падлеглых можна прымушаць,
Але нiкому
час не падуладны.
6011
УЗНЁСЛЫЯ МАРЫ
Няхай не будзе нават i стаўка,
Ды ў марах
добра мець ветразь пунсовы.
6012 ХЦIВЫ ПОЗIРК
Я позiркам
цябе люблю,
Ў жаданнi
ты не можаш мне адмовiць.
6013
ПУСТЫННАЯ ДУША
Засохне без дажджу зямля,
Душа пустыняй стане без кахання.
6014 СЛУШНЫ
ВЫБАР
Мо лепш малога
i рабога мець,
Чым быць адной,
бо харашун адмовiў?
6015
ГЛЯДЗЕЦЬ У КОРАНЬ
За цудоўны яблык залацiсты
Падзяка шчырая не бачным караням.
6016
НЕЗАСЛУЖАНАЯ СЛАВА
Як люстэрка, можа быць гладзь
славы,
Ды яе знiшчае ветрык малы.
6017 СИЛА
КРАСЫ
Прекрасна ты, как персики в
цвету,
Не устоять перед твоей красою.
6018 ЗОВУЩАЯ
УЛЫБКА
Как в полночь полная луна,
Твоя прекрасная улыбка.
6019 НУЛЯВЫ
ВЫНIК
На жаль, ты пакахала
жураўля,
Ды страцiла
i сцiплую сiнiцу.
6020 ГОНАР
МОЦНЫХ
Да долу гнецца хай трава,
Нiколi дуб не стане на каленi.
6021 ТРЭБА
ПРАЦЯГ
Паставiць кропку немагчыма,
Як сказ не скончаны яшчэ.
6022 СИЛА
ВЗГЛЯДА
Как луна, идёт за мною взгляд,
Места нет, чтоб от него укрыться.
6023 ЖЕЛАНИЕ
Я в море глаз твоих хочу утонуть
В пучине васильковой синевы.
6024 ВЫДАТКI АМАТАРАЎ КРАСЫ
Калючая заўсёды прыгажосць,
Трываць патрэбна, калi вабяць
ружы.
6025 ЗIГЗАГI ДОЛI
Калi сканчаецца дарога,
Сцяжынкай прыйдзецца iсцi.
6026 НЕКТАР
ЛЮБВИ
Всегда чтоб беспробудно пьяным быть,
Пить надо лишь нектар любви чудесный.
6027 СЧАСТЬЕ
НЕ ВЕЧНО
Наслаждаясь счастьем ранним утром,
Надо вечер поздний вспоминать.
6028 ВСТРЕЧА
СЧАСТЬЯ
Быть довольным нужно очень малым,
Чтобы счастье встретилось быстрей.
6029 ЖАДАННЕ
АДНАЎЛЕННЯ
Даўно ачахлая душа
Ўсё роўна свой прамень чакае.
6030 ПАМЫЛКА
Iшла ў квiтучыя вясновыя
сады,
Як аглянулась – апынулась ў цёрне.
6031 ВЕДАЦЬ
ЗМЕСТ
Эпiлог можна ў
кнiзе прачытаць,
Але i зместу
прапускаць не варта.
6032 САЛОДКIЯ ЦЯЖКАСЦI
Пад'ёмнiк на вяршыню завязе,
Ды пешкi
пакарыць яе прывабна.
6033 НАДЕЖДА
Грустило утро, плакал день.
Быть может, вечер улыбнётся?
6034 ПОЎЗАЦЬ
ЦI ЛЯТАЦЬ?
Народ без мовы – птушка без крыла.
Мо паляцiм цi вечна поўзацць
будзем?
6035
ПАДМАННАЕ ЎРАЖАННЕ
Блакiт вачэй – нiбы
нябёсы ў студнi,
Але у ёй амаль
няма вады.
6036 БАЯЦЦА
ЦIХIХ
Зусiм нiкому гром не шкодзiць,
Хоць вельмi грозны
гул яго.
6037 ВЫНIК НЕАБАЧЛIВАСЦI
Здалёк здавалася шаўковаю трава,
Але у ёй схавалася
каменне.
6038
ПАДМАННЫ ВЫГЛЯД
Аднолькава заўжды люстэка
вод:
Цi мелiна ляжыць
пад iм, цi
бездань.
6039 НЕ ПУСТОЕ СЛОВА
Як сталь, магутным можа слова стаць,
Калi яго пацвердзiць
здатна справа.
6040 ЛЁС I
КАХАННЕ
Бяда, як рэйкi
разбягуцца, цягнiку,
Бяда каханню, як разбеглiсь лёсы.
6041 КРАСА МIНАЕ
I ружы з
часам адцвiтуць,
Ды будуць дапякаць
калючкi.
6042
САПРАЎДНАСЦЬ У КАРЭННЯХ
Не зведаеш, цi добры баравiк,
Пакуль яшчэ не бачна
зрэзу корню.
6043 МИРАЖИ
МЕЧТЫ
Ровна в мечтах дорога, как стрела,
В реальности – бугры на ней и ямы.
6044 РАЗНОЕ
В ОДИНАКОВОМ
Горяч и сладок поцелуй любви,
А без любви – холодный и безвкусный.
6045 КIРУНАК ЖЫЦЦЯ
Каханне – лепшы компас у жыццi,
Бо нельга без яго знайсцi
кiрунак.
6046 ЖЫЦЬ
СЁННЯ
Расце раслiна
i цвiце,
Хоць восень ўшчэнт
яе знiшчае.
6047 ЦУД
ЖАДАННЯ
Шлях да мэты – дзiвосны вабны
цуд,
Бо можна толькi ўнiз iсцi
з вяршынi.
6048 ЦУДОЎНЫ
СПАКОЙ
Раку бясконца хвалявалi хвалi,
А ёй да твару лепш люстэрка вод.
6049 ЛЕТНIЯ ДАРЫ
Вясной ад цвету асалода знiкла ўраз,
Ды ўлетку вiшнi вабныя саспелi.
6050
УРАЖАННЕ
Здаецца, сам прывабны выбраў шлях,
Яго ж упарта вызначае доля.
6051 ТРЫМАЦЬ
МАЦНЕЙ
Лёс кожнаму адрэзаў шчасця скiбу,
Ды не кожны утрымаў яе.
6052 ОСЕННЯЯ
ГРУСТЬ
Весною всё шептало о любви,
А осенью заплакало о горе.
6053 ПЫТАННЕ
Я радасць п'ю з глыбiнь тваiх крынiц,
Цi будуць жвава
бiць яны заўсёды?
6054 ПАКУЛЬ
ГАРЫЦЬ
У халады спяшацца
трэба грэцца,
Пакуль не згасла вогнiшча зусiм.
6055 УСПАМIН
Не дае спакою
папялiшча,
Бо верадзiць
велiччу былой.
6056 ТОЛЬКО
РАДОСТЬ
Пусть душу радость щедро наполняет,
А если грусть, то только о былом.
6057 ПЯШЧОТНАЯ
АБЯЦАНКА
Душа – падлётак, што не выляцеў з гнязда,
Я цеплынёй сваёй яе сагрэю.
6058 ЛУЧШЕ
ЧТО-НИБУДЬ
Когда в судьбе уж будущего нет,
Прекрасны о былом воспоминанья.
6059
РАСЧАРАВАННЕ ФIНIШУ
Што лепш: калi рака ўцякае ў мора
Або бяжыць ў
мядовых берагах?
6060 НЕ
ЗДАРЫЛАСЬ
Сляды ў душы
пакiнула i
знiкла,
А я чакаў, што сцежку пракладзеш.
6061 КОЖНАМУ
– СВАЁ
Калi магутныя ёсць крылы,
Становiцца звычайнай вышыня.
6062 СКРЫТЫЕ
УГРОЗЫ
Всегда обманчивые розы:
У них жестокие шипы.
6063 ЛЁГКАЯ
НЕВЯДОМАСЦЬ
Заўжды прасцей па плынi плысцi,
Ды не пазнаць, куды яна нясе.
6064 ЗАЎЖДЫ
З КАЛЮЧКАМI
Каханне – цуд дзiвосны ружы,
Але калючкi
драпаюць праз час.
6065 МОЦ ВIРУ
Калi закружыць моцны вiр,
Страчаецца свабодны рух па плынi.
6066 ЦЯЖКАЕ
ПЫТАННЕ
Сцяжынак многа i
дарог,
Як выбраць тую, што вядзе да шчасця?
6067
БЕЗАБАРОННАЯ
Зусiм невiнаватая трава,
Што топчуць менавiта яе ногi.
6068 ВЫДАТКI ВЫШЫНI
Заўжды сам камень коцiцца
з гары,
А на гару
яго занесцi трэба.
6069 ТРЫМАЦЬ
НАЯЎНАЕ
Што маеш, лепей
трэба зберагаць,
Бо страцiш
– будзеш жабраком адвечным.
6070
НАДЗЕЙНАЯ АПОРА
Як пад нагамi вельмi моцны дол,
То можна часам паглядзець ў нябёсы.
6071 КАБ
ПАЧУЦЬ
Журчыць у цiшу
i маленечкi ручай,
У буру нават гучны спеў не чутны.
6072
ПАДМУРАК
Няшчасце зрэдку без падмурку можа быць:
На шчасцi
учыняецца няшчасце.
6073 ПАКУТЫ
ДУШЫ
Самотная душа – як раненая птушка,
Час трэба ёй, каб рану загаiць.
6074 СОВЕСТЬ
Хоть сладок мёд, но даже от него
Приходится порою отказаться.
6075
СРЕЗАННАЯ РОЗА
Любовь – как розы аромат,
Хотя ещё цветёт, но уж не пахнет.
6076 ЧЬЯ ВИНА?
Не следует винить своих врагов,
К друзьям получше надо
присмотреться.
6077
НЕБЯСПЕКА
Ў каханнi
ўсе – канатаходцы:
Яго знiшчае
памылковы крок.
6078 РОЗНЫЯ
ГАЛАСЫ
Спявае вельмi
сцiпла скрыпка шчасця,
Ды грукае, як гром, набат бяды.
6079 РАДАСЦЬ
ПРАЦЭСУ
Хоць вабiць,
як вясна, жаданы фiнiш,
Дабег, нарэшце. Ну, а што далей?
6080 КТО
ВИНОВАТ?
Судьбу всегда ломают двое,
Но обвиняют одного.
6081
СОВПАДЕНИЕ
Всегда есть женщина мечты,
Прекрасно, если она рядом.
6082
ВЯРТАННЕ ЦЯПЛА
Калi ў душы
намерз таўшчэзны лёд,
Цяпла шмат трэба,
зноў каб адагрэцца.
6083 ИСТОКИ
Из душ моих прекрасных собеседниц
Я черпаю поэзию свою.
6084 РАДОСТЬ
ОБЩЕНИЯ
От щедрых чистых добрых нежных слов
И на душе становится теплее.
6085 РОЗНЫЯ
ГУСТЫ
Мiлей бярэзiнка з лiстотай залатою
Або вечназялёная сасна?
6086
НЕИЗВЕСТНОСТЬ
Что впереди под дном у корабля судьбы:
Семь футов глубины или коварство рифов?
6087 РАДОСТЬ
БЕЗ ПОМЕХ
От милых глаз пить радость надо незаметно,
Чтобы не стала горестью она.
6088
ПРЕВРАТНОСТИ СУДЬБЫ
Оглянёшься: позади в судьбе цвели сады,
А впереди – заснеженное поле.
6089 ЧУДЕСА ЛЮБВИ
Горели звёздочки в ночи, и солнце радостью светилось,
Пока любовь в душе моей ещё о скалы не разбилась.
6090
СКАРАСПЕЛАЕ КАХАННЕ
Занадта хутка кветкi адцвiлi,
I скончылiся
ягадкi кахання.
6091 ЦЕРАЗ КРАЙ
Шмат кропель, ды апошняя – прыкметней,
Бо цераз край напоўнiць кубак
i душу.
6092 РАДАСЦЬ
I ТУГА
Чаму пагодная чароўная вясна
I сумная, з дажджом i слотай,
восень?
6093
ВЫЗНАЧАНЫ ШЛЯХ
Бясконцую сцяжынку лепей мець,
Чым выйсцi
па шашы на раздарожжа.
6094
ВИРТУАЛЬНАЯ СЛАДОСТЬ
Как мёд иль сахар – сладкие мечты,
Как чёрный перец – горькая реальность.
6095 КРЫЛЫ
КАХАННЯ
Душа лятаць у змозе ў вышынi,
Калi каханне ёй падорыць крылы.
6096 ЧЫСТАЕ
КАХАННЕ
Чысцей няма, напэўна,
i крынiц:
Чысцейшае каханне без адказу.
6097
ЗВЫШМАГУТНАСЦЬ
Колькi сiл патрэбна
мець душы,
Каб стойка пераносiць
адзiноту?
6098 ТРЕТИЙ
ЛИШНИЙ
Всегда вдвоём – как будто рак и щука,
Беда, коль лебедь вместе тянет воз.
6099 ЗДРАДА
Бяжыць сцяжыначка кахання,
Пакуль не стрэнецца шаша.
6100 ВIРТУАЛЬНАЕ ШЧАСЦЕ
Хвалюе рэальнасць, ды думкi
мiлуюць,
Спакой для душы даражэй.
12.06–26.06.2001