Анатолій Балуценка
6004
ЗЕНIТ
Спяшацца трэба, ўжо зенiт,
I пойдзе сонейка на захад.
6005
ВОДАР САДУ
Пакуль яшчэ цвiце вясновы сад,
Своечасова трэба нюхаць водар.
6010
МОЦ ЧАСУ
Сiлком падлеглых можна прымушаць,
Але нiкому час не падуладны.
6014
СЛУШНЫ ВЫБАР
Мо лепш малога i рабога мець,
Чым быць адной, бо харашун адмовiў?
6046
ЖЫЦЬ СЁННЯ
Расце раслiна i цвiце,
Хоць восень ўшчэнт яе знiшчае.
6049
ЛЕТНIЯ ДАРЫ
Вясной ад цвету асалода знiкла ўраз,
Ды ўлетку вiшнi вабныя саспелi.
6054
ПАКУЛЬ ГАРЫЦЬ
У халады спяшацца трэба грэцца,
Пакуль не згасла вогнiшча зусiм.
6059
РАСЧАРАВАННЕ ФIНIШУ
Што лепш: калi рака ўцякае ў мора
Або бяжыць ў мядовых берагах?
6061
КОЖНАМУ – СВАЁ
Калi магутныя ёсць крылы,
Становiцца звычайнай вышыня.
6063
ЛЁГКАЯ НЕВЯДОМАСЦЬ
Заўжды прасцей па плынi плысцi,
Ды не пазнаць, куды яна нясе.
6076
ЧЬЯ ВИНА?
Не следует винить своих врагов,
К друзьям получше надо присмотреться.
6093
ВЫЗНАЧАНЫ ШЛЯХ
Бясконцую сцяжынку лепей мець,
Чым выйсцi па шашы на раздарожжа.
6108
ГЛЯДЗЕЦЬ У КОРАНЬ
Тады пазнаеш нораў рэчкi,
Як зведаеш яе выток.
6116
АДНОЛЬКАВАСЦЬ
Адкуль бы бегчы не пачаў ручай,
Абавязкова дабяжыць да мора.
6138
ПРИВЫЧКА
Невыносимо сразу бремя,
Но время приучает и к нему.
6144
ЛАГIЧНАЯ СУВЯЗЬ
Калi ў чым-небудзь быў пачатак,
Абавязкова знойдзецца канец.
6147
НЕБЯСПЕКА РОСТУ
Маленькая таполя – як анёл,
А вырасце, i стане небяспечнай.
6151
ЗАКОН ЖЫЦЦЯ
Падаюць дрэвы старыя,
Месца каб даць маладым.
6159
ПУСТАЯ СПРАВА
Прасiць не трэба што-небудзь нiколi
У тых, што, безумоўна, не дадуць.
6189
ПРАЗОРЛIВЫ ПОЗIРК
Глядзi уважлiва на свет,
Абавязкова ўбачыш Бога.
6220
ЖИЗНЕННЫЙ ПУТЬ
Восхода радость и печаль заката,
А между ними растянулась жизнь.
6222
АДЗНАКА
Як з кроны дрэва першы лiст упаў,
Свой першы крок ужо зрабiла восень.
6230
ЖАХЛIВЫ СТАН
Адны – як хлеб надзённы для другiх,
Прыгожы свет, але занадта жорскi.
6244
ЖЫЦЬ СУЧАСНЫМ
Лепш сёння к вабнаму iмкнуцца,
Бо заўтра можа не настаць.
6246
АГУЛЬНАЕ ПАДАБЕНСТВА
Аднолькавы для ўсiх заўсёды фiнiш,
Хоць розныя жыццёвыя шляхi.
6264
КВОЛАСЦЬ ЖЫВОГА
I сталь карозiя руйнуе,
Не можа быць адвечнай плоць.
6282
ЖЫЦЦЁВЫ ВОПЫТ
Лепш ведаць iсцiны старыя,
Чым выдумляць заўжды свае.
6295
ВАБНЫ ЎСПАМIН
Увесну быў прыгожым сад,
Ды час не коцiцца назад.
6305
БЫЛАЯ МОЦ
Хоць моцна полымя шугае,
Згарае вогнiшча да тла.
6310
ЧУДЕСНАЯ ВОЗМОЖНОСТЬ
Хоть время и нельзя остановить,
Всегда его продолжить есть возможность.
6321
АДНОСНАСЦЬ
Тады бяжыць павольней час,
Як ёсць заўжды яго запас.
6347
СВОЕЧАСОВАСЦЬ
Прыгожы яблык быў чырванашчокi,
Ды час прыйшоў – упаў з галiнкi ў бруд.
6415
СКАРАЦЕЧНАСЦЬ ЧАСУ
Радуйся цёпламу лету,
Хутка настане зiма.
6417
НЯМА МЯЖЫ
Адкрытая кнiга жыцця,
Чытай яе, колькi магчыма.
6419
СПАЗНЕННЕ
Прайшлi сунiцы i чарнiцы,
Iсцi ў лес трэба па грыбы.
6425
НЕСПАДЗЯВАНАСЦЬ
Ручай бег жвава i не думаў,
Што рэчка хутка паглыне.
6451
ТОЛЬКО СУЕТА
В мир человек приходит и уходит,
Часто не оставив даже след.
6485
ПАКУЛЬ ГАРЫЦЬ
Амаль што свечка дагарэла,
Але пакуль дае святло.
6490
МОГУЧИЙ ВЗЛЁТ
Замкнётся без проблем порочный круг,
А непорочность мчится по спирали.
6496
МОЛОДОСТЬ И СТАРОСТЬ
Пурпурно-ярким был
восход,
Но почему закат кровавый?
6507
ЗАКОНОМЕРНОСТЬ
Не обманешь матушку-природу,
Не получишь больше, чем дано.
6529
УЦЕХА
Не трэба слёзы лiць ад крыўды,
Для слёз яшчэ абраза ёсць.
6532
НЕМIНУЧАСЦЬ
Хоць шыю гусь занадта выгiнае,
Ў гусятнiцу ўсё роўна пападае.
6548
НЕБЯСПЕЧНАЯ ВЫШЫНЯ
Сядзець пад дрэвам больш бяспечна,
На дрэве горш, бо крыл няма.
6552
ПРАЦЯГ ПАЧАТКУ
Ў жыццi, як ў шахматах: i мiтэльшпiль, i
эндшпiль
Заўжды такi, якi абраў дэбют.
6560
АДНОЛЬКАВЫ ФIНIШ
Ўсiх робiць роўнымi агонь:
Не разглядзець, дзе попел дуба, дзе асiны.
6572
НЯЎМОЛЬНЫ ЧАС
I каменне разбурае час,
Нiдзе няма жаданага ратунку.
6597
НЕВЫКАНАЛЬНАЯ ПАРАДА
Абраза значна меншай стане,
Як на яе не даць адказ.
6600 ПЛЫНЬ ЖЫЦЦЯ
Час прыйдзе – покаюць пупышкi,
Нiчым iх рух не утрымаць.
6654
ЗАБЫЦЦЁ
Хоць здатны памяць зберагаць крыжы,
Але яны не вечныя таксама.
6671
ВЫЗНАЧАНАСЦЬ
Да магiлы вядзе кожны крок,
Не пакрочыш назад або ўбок.
6675
УЦЕХА
Не страшна, калi цяжкае жыццё,
Бо значна горш зрабiць яго кароткiм.
6676
СПАКОЙ
Хоць беднае жыццё, ды моцны сон
Цудоўны, як вясёлка на паўнеба.
6682
АСНОВА ЖЫЦЦЯ
Ёсць шмат iмкненняў i патрэб,
Ды найпатрэбней толькi хлеб.
6728
ХОРОШО УСТРОИЛИСЬ
Кто не умеет и не знает,
С того совсем и спроса нет.
6760
БЕСПАДСТАЎНАСЦЬ
Дрыжыць асiна лiсцем ўсё жыццё,
Але ссякаюць дуб або бярозу.
6775
АГУЛЬНЫ ВЫНIК
Магутныя, як волаты, дубы
Сканчаюць свой жыццёвы шлях калiсьцi.
6833
РАТАЎНIЧЫЯ ВАДЫ
Няма чаго сасне крывой журыцца,
Прамую выбяруць сякера i пiла.
6843
АБМЯЖАВАНАСЦЬ
Шмат вельмi вабнага вакол,
Ды абхапiць не хопiць рук i часу.
6883
НЕАБХОДНАСЦЬ
У кожнай птушкi ёсць сваё гняздо,
Iначай дзе ёй высядзець яечкi?
6899
УСЁ МIНАЕ
I ў вясновай моцнай плынi
З часам скончыцца вада.
6929
НЯЎМОЛЬНЫ ЧАС
Хай днi збягаюць казачна iмклiва,
Але чаму такiя хуткiя гады?
6940
ЗОВ ЦЕЛИ
Спешить не надо, ведь бывает грустно,
Когда прошёл дорогу до конца.
6943
НЕУМОЛИМОЕ ВРЕМЯ
И самые высокие деревья
Засохнут, коль приходит смертный час.
6947
ВАБНАСЦЬ ВЕЧАРА
Магчыма, што мудрэйшым будзе ранак,
Ды вечар дае радасць i спакой.
6964
НЕ IНАЧАЙ
Спрадвек ручай не бег на горку,
I далей вечна будзе так.
6968
ДАНАСЦЬ
I любыя сэрцу дарогi
Сканчацца павiнны праз час.
6979
ПРЫМАЦЬ ТАКIМ
Несправядлiва жорсткi свет,
Але такiм ён створан Богам.
6983
РУЙНАВАННЕ
I камнi здатны знiшчыць час,
Таму знiкаюць i пачуццi.
Апошні верш тэмы Home Page Змест