Анатолій Балуценка
6401 НАДЗЕЙНАСЦЬ
Хаця нябёсы i люблю,
Але трымаюсь за зямлю.
6402
МАРНАСЦЬ
Не утрымаць у прыгаршчы вады:
Яна ўсё роўна
шлях на волю знойдзе.
6403 УПЛЫЎ
АБСТАВIН
Гуллiвы настрой – не заўжды,
Той зразумее, хто ў жалобе.
6404 ПЫТАННЕ
Вянок вянчальны лепей ўсiх
вянкоў.
Але чаму ён
вельмi хутка
вяне?
6405
НЕВЯДОМАСЦЬ
Аб мiнулым
розныя ёсць згадкi,
Вабяць, што засталiсь, як загадкi.
6406
ЗБЕРАГАЦЬ ЛЮБАЕ
Ключа няма – не да чаго замок,
Таму страчаць не трэба любы ключык.
6407
ПЯШЧОТНАСЦЬ АДНОСIН
Касцёр пагас. Каб
разгарэлiсь галавешкi,
Патрэбен вецер, а не дождж.
6408 АСАБIСТЫ ВОПЫТ
Не зразумець тэарэтычна адзiноту,
Яе патрэбна паспытаць.
6409 ЖАДАННЕ
Твае вочы – як валошкi ў
жыце,
Ў iх
сiнiм моры прагну патануць.
6410
ГАТОЎНАСЦЬ
Калi не разгуляўся апетыт,
Сядаць за стол абедзены не трэба.
6411 ЗАНАДТА
Чакалi надта сонечныя
днi,
Але ад сонейка хаваюцца ў цянi.
6412
ПРЫКМЕТА
Адной гара нiколi не бывае:
За ёй заўсёды
цягнецца ланцуг.
6413
ТРУДНОСТЬ
Не устоять перед соблазном,
Когда он, как гора, велик.
6414 ЦУДОЎНЫ
ВЫНIК
I вельмi
скрыўленыя сцежкi
Падчас прыводзяць да мэты.
6415
СКАРАЦЕЧНАСЦЬ ЧАСУ
Радуйся цёпламу лету,
Хутка настане зiма.
6416 ЦЯЖКАЕ
ЗАДАННЕ
Каханне зберагаць цяжэй,
Чым лес i поле пераходзiць.
6417 НЯМА
МЯЖЫ
Адкрытая кнiга
жыцця,
Чытай яе, колькi магчыма.
6418 ЦАНА
ЖАРТАЎ
Падчас зусiм
пустыя жарты
Болей глыбокiх
думак варты.
6419
СПАЗНЕННЕ
Прайшлi сунiцы i
чарнiцы,
Iсцi ў лес трэба па грыбы.
6420 ШЧАСЛIЎЦЫ
Для ўсiх
не хопiць прыгажосцi,
Але яе прыдбае
хтосьцi.
6421 МАРНАЯ
НАДЗЕЯ
Спакой жаданы толькi снiцца:
Грымiць навокал навальнiца.
6422 СПАГАДА
Калi знiшчае лёс суровы,
Пяшчотныя па густу словы.
6423
СВОЕЧАСОВАСЦЬ
Заўжды патрэбна смажыць рыбу,
Пакуль што свежая яна.
6424 ДВА БАКI МЕДАЛЯ
Штыль вабiць
цiшынёй цудоўнай,
Ды абвiсаюць
ветразi.
6425
НЕСПАДЗЯВАНАСЦЬ
Ручай бег жвава i не думаў,
Што рэчка хутка
паглыне.
6426
ПЭЎНАСЦЬ
Лёс невядомы у драбнiчках,
Ў галоўным – ўсiм вядомы
лёс.
6427 ЗОРНАЯ
ХВАРОБА
На пiк
нялёгка падымацца,
Яшчэ цяжэй на iм трымацца.
6428 СПАКОЙ
Калi зусiм зляцець
з нябёс,
Прывабней значна стане
лёс.
6429
БАРАЦЬБА
Хаця цудоўна зоркi ззяюць,
Iх гасiць сонейка святло.
6430 ГЛЯДЗЕЦЬ
У КОРАНЬ
Хоць добра працавала барана,
Аддаць галоўны гонар
трэба плугу.
6431
НАДЗЕЙНАЯ АПОРА
Лягчэй тады
удары лёсу,
Калi iх ёсць
чым сустракаць.
6432
ЛЕТУЦЕННЕ
У мроях – ранняя вясна,
Ў сапраўднасцi
зiма кладзецца.
6433 СВЕТАЧ
НАДЗЕI
Цяплом паходня не сагрэе,
Ды шлях пакажа да цяпла.
6434 РАДАСЦЬ
АД БЯДЫ
Калi б не жвавы нацiск ветру,
Не чулi
б, як гамонiць гай.
6435
ПРЫВАБНАЯ ЦЯЖКАСЦЬ
Каханне – вельмi
цяжкi груз,
Ды кожны хоча
яго несцi.
6436
ЗАЛЕЖНАСЦЬ
Шчадроты каб не дала неба,
То ссохла б поўнасцю зямля.
6437 ПУСТОЕ
СПАДЗЯВАННЕ
Цяплом павеяла ў
душы,
Ды хутка прагараць
лаўжы.
6438 АБАЧЛIВАСЦЬ
Не трэба хутка
разганяцца:
Шлях можа крута
павярнуць.
6439 КРОХКАЯ
ПРЫГАЖОСЦЬ
Цудоўны вельмi
кубак з шкла,
Ды можа ў
друзачкi разбiцца.
6440 ТУПIК
Не здатны выпраўляць памылкi
лёс,
Як назбiраўся
iх вялiкi стос.
6441 УДАР
ЛЁСУ
Спявала б аб
шчасцi бяроза,
Ды сук ёй зламаў ураган.
6442
НЕБЯСПЕКА
Паветраны прыгожы шарык,
Калючкi знiшчылi яго.
6443
АДПАВЕДНАСЦЬ
Як пара запрагаецца у воз,
Адзін яго не ў змозе
нават зрушыць.
6444 БУРЧЛIВАСЦЬ
Гудуць заўсёды правады,
Як нават i
няма бяды.
6445
БЕЗНАДЗЕЙНАСЦЬ
Хацела б ў вырай
паляцець,
Ды шлях дагэтуль невядомы.
6446 ПРАГА
ДЗЕI
Цудоўна адчуваць спакой,
Але прыемней думак рой.
6447
АСЦЯРОЖНАСЦЬ
Каб не спаткалась небяспека,
Змагацца лепш не з
дрэвам, а з
травой.
6448
ПАВОЛЬНАСЦЬ
Не заўжды ў жыццi спяшацца трэба,
Бо iснуе
шлях на эшафот.
6449
РАЗГУБЛЕНАСЦЬ
Хаця прайшла пара завей,
Як праз сумёты рухацца далей?
6450 УМОВА
ШЧАСЦЯ
Каб шчасце адчуваць
штодня,
Патрэбна толькi
дабрыня.
6451 ТОЛЬКО
СУЕТА
В мир человек приходит и уходит,
Часто не оставив даже след.
6452 ГОРКАЯ
РЭАЛЬНАСЦЬ
Хачу людзей ўсiх добрымi лiчыць,
Але рэальнасць не дае падставы.
6453
ПЕРСПЕКТИВА
Любовь сладка, как чаша с мёдом,
В ней мёда меньше с каждым годом.
6454
ОТНОСИТЕЛЬНОСТЬ
Зыбкость почвы под ногами
Всё же лучше, чем вода.
6455 МЕНЬШЕЕ
ЗЛО
Чудесен серебристый снег:
Печаль осеннюю скрывает.
6456 К СОЖАЛЕНИЮ
Хотя есть праведники мира,
Но правят миром не они.
6457 ЖАДАННЕ
ШЧАСЦЯ
Зрэдку свецiць
месячык мiж хмар,
Лепей, каб заўсёды
ззяла сонца.
6458 ВЫВАД
Калi баiцца чалавек,
То ёсць чаго
яму баяцца.
6459 ЗАПАСЛIВАСЦЬ
Суквецце лепш адзiнай кветкi,
Заўжды надзейны ёсць рэзерв.
6460 НАВУКА
ЖЫЦЦЯ
Ненадзейны сябар небяспечны,
Ён – як лодка з вельмi слабым дном.
6461 ШАНЦ
Лёс заўжды дае шырокi
выбар,
Трэба навучыцца выбiраць.
6462 МЯЖА
Толькi раз адзiн страчаюць гонар,
Пасля больш яго
ужо няма.
6463
ПРЫЕМНАСЦЬ
Цудоўна, што iснуе мох,
Не будзе голым
нават камень.
6464
СВАВОЛЬНЫ ЛЁС
Лёс – як баксёр, калi жадае,
То б'е бязлiтасна заўжды.
6465
БЕССЭНСОЎНАСЦЬ
Метафара прыгожая, як цуд,
Але зусiм
бязглуздая, як мара.
6466 ПУТЬ
ЛЮБВИ
Лишь крохи жалкие, как память,
Остались от былой любви.
6467 СВАЯ ВIНА
Каханыя не вiнаваты,
Што не змаглi
iх утрымаць.
6468 ЗАЛОГ
ПОСПЕХУ
Асенняга не будзе ураджаю,
Як не пасеяна вясной.
6469 ВЛИЯНИЕ
Коль в жизни много черноты,
Сереют белые мечты.
6470 ВУЧЫЦЬ
ЧАС
Калi сканчаецца урок,
Яшчэ не будзе поўных ведаў.
6471 ЦЯЖКI ПОШУК
Ва ўсiм ёсць
зерне залатое,
Ды толькi
як яго знайсцi?
6472 ДОБРЫ
ПАДМУРАК
Каб стала нiва
залатой,
Абавязкова трэба гной.
6473 ПРОЦIЛЕГЛАСЦЬ
Ляцяць, як птушкi,
хутка думкi,
Паўзе павольна справа, як чарвяк.
5474 ДУРАСЦЬ
Навошта сеяць столькi многа,
Што нельга ураджай
сабраць?
6475
ВЗАИМОСВЯЗЬ
Там будет щедрою рука,
Где и душа имеет щедрость.
6476 ОПЫТ
Чужое горе не понять,
Когда душа его не знала.
6477 ВИРТУАЛЬНЫЙ МИР
Фантазии живут в душе,
Мечта упрямо их рождает.
6478 ВАБНАЯ
НЕДАСТУПНАСЦЬ
У рэчкi
вельмi стромкi бераг,
Вады ёсць шмат, ды як папiць?
6479
НЯЗБЫТНАЕ ЖАДАННЕ
Вабяць яблыкi за
плотам:
Дацягнуцца не магу.
6480 ПРАГА
ЖАДАННЯ
Ў каханнi часам – як у моры без пiтва:
Вады ёсць шмат, але знiшчае
смага.
6481 ВАБНЫ
ПАЖАР
Знiшчаюць, як полымя, страсцi,
Ды вельмi
прыемна гарэць.
6482 ЛЕПШ НЯСПАННЕ
Турботы даюць хваляванне,
Ды горш, як заснула душа.
6483
АДНАСТАЙНАСЦЬ
I зайцу абрыдне капуста,
Як морквы нi кроплi
няма.
6484 ВАДЫ
ВАБНАГА
Прыемна вельмi быць
у лесе,
Але не бачна паднябессе.
6485 ПАКУЛЬ
ГАРЫЦЬ
Амаль што свечка дагарэла,
Але пакуль дае святло.
6486
РАЗДАРОЖЖА
Няшчасце, калi
мроя i рэальнасць
Абралi сабе розныя
шляхi.
6487 АСАБIСТАЕ I АГУЛЬНАЕ
Тады шчаслiвым
можа быць народ,
Як шчасце усмiхаецца жанчынам.
6488
ПАРАЖЭННЕ
Не дала плён за шчасце барацьба,
Цяпер гняце душэўная
журба.
6489
ПЕРААЦЭНКА МАГЧЫМАСЦЕЙ
Ў юнацтве сабе рыцараў стваралi,
Ды мроi
ў гразь жыццёвую
упалi.
6490 МОГУЧИЙ
ВЗЛЁТ
Замкнётся без проблем порочный круг,
А непорочность мчится по спирали.
6491
БЛУЖДАНИЕ
Всегда запутанный сюжет,
Когда в любви согласья нет.
6492
ГРУСТНАЯ КАМПАНИЯ
Беда приходит не одна,
Она зовёт с собою горе.
6493 ВАЖКАЯ
ПРЫЧЫНА
Дуб упадзе, як пад касой трава,
Як абсячы яму карэнне.
6494 ВЗЛЁТ
Жизнь иногда сплошные недостатки
В достоинства способна
превратить.
6495
ОСНОВНАЯ ФУНКЦИЯ
Любовь – лишь производная от страсти,
Где страсть умрёт, и ей там места нет.
6496
МОЛОДОСТЬ И СТАРОСТЬ
Пурпурно-ярким был восход,
Но почему закат кровавый?
6497 СВОБОДА
СОВЕСТИ
Не в каждом есть себе судья,
Поэтому привольно преступленьям.
6498
СЛАБОСТЬ СИЛЬНЫХ
Всегда от ветра стонет лес,
А луг лишь шепчется травою.
6499
ПРЕДТЕЧА
Стремительно ворвалась в душу нежность,
Она всегда привратница любви.
6500 КРАСА И
МОЩЬ
Красива мелкая река,
Но не поднять корабль теченью.
14.07–17.07.2001